Bünyan Ve Pınarbaşı Şiiri - Salih Altıntop

Çocukluğum, gençliğim ihtiyarlığım geçti sende
Aşağı havuz yukarı havuz yüzerdik sende
Elmalar, armutlar yapraklar arasında sende
Atlarım, koşarım yerimde duramaz oynardık el sende

Ah ne güzel Pınarbaşı’ndan akan berrak suların
Pınarbaşı dağından bakarım Kemer köprü Mayle de ki bağlarım
Yılanlıda vak vak diye öten boğazı balonlu kurbağaların
Seyretmeye doyamıyorum Dünyanın cennetisin Bünyan’ım

Ağbayırdan, Dizgeme dağından izlerim seni
Duyulurdu fabrikanın düdüğü ile ezan sesi
Atalarıma yurt yuva olmuşsun ezelden beri
Ruhumu şenlendiriyor kanarya bülbül sesleri

Baharında yazında açar çiçeklerin güllerin
Kayabaşına çıkarsan yanaklarını okşar serin yellerin
Çağlayıp akar Pınarbaşı’ndan derelerin
Hayat bereket buluyor bağların bahçelerin

Canım Pınarbaşı suyun başka havan başka
Seni görünce küt küt atar kalbimiz geliriz aşka
Göçmen kuşların uğrak yerin konar suyuna
Soğuk suyunu içiyoruz kana kana doya doya

Baharıyla ılgıt ılgıt erir doldurur dereleri kar suların
Pınarbaşı mesire yerin, görmeye değer Kayabaşı’ndaki mağaraların
Gelin kız olmuş, taç takmış bahçelerin bağların
Karçiçeği, navruz, gelincik, sümbül ile süslenmiş dağların

Sana aşığım Bünyan’ım severim seni
Adım adım karış karış her yerini gezmeli
Tarih kokuyor Camii Kebir Camisi yazı ile bezeli
İnsanları çok medeni oturup sohbet etmeli.

(1943) Şiir: 21.12.2009