Sevgiyle, saygıyla selamla yoğrulmuş Bünyan’ın insanları
Cana can katıyor Pınarbaşı’nın çağlayıp akan suları
Yeşeriyor, mahsul veriyor bahçeleri bağları
İnsanları merttir, medenidir sarsılmaz bağları
İnsanları hoş sohbet, gururla dinlenir hikâyeleri
Hiç kopmaz, kopmayacak insanlık bağları
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta