Şömineler yanalı evler ısınıyor
Odun ateşinde Gönül çay istiyor
Bünyan’ı düşündükçe içim yanıyor
Vatanımın havası bir başka Bünyan’ın
Bir ağaç bile dikmedin bahçeye
Gölgelenmek için oturmadın dibinde
Sümbüller, çiçekler boynunu bükmeden
Bağ bahçen dargın, küsmü olmuş acaba
Yağmur yağar taş erir toprak olur
Sahibine el göğüs gıpta durur
Susuzluktan bağ bahçen ah çeker durur
Altıntop’un yüreği yanıp kavruluyor Bünyan’ım
(1943) Şiir: 04.04.2012
Salih AltıntopKayıt Tarihi : 12.3.2013 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!