Bünyan’a Hasret Şiiri - Salih Altıntop

1943 yılında doğdum Bünyan’da
İlk, orta okulu okudum burada
Babam öldü okuyamadım yukarda
Kader buymuş kaldı yarıda

İlk memurluğum belediyede
Sonra geçtim kütüphaneye
Attım kemendi yirmi altı seneye
Hayat budur ayrıldım emekliye

Çocukluğum, gençliğim Bünyan’da
Kokladım havanı, içtim suyunu Çipilli’de
Gezdim Selam Kayadan Şahsenemden
Çiçekli Yayladan, Armut ağacına

Kayapınar’dan, Devetaş’tan, Ballığa
Bir of çektim baktım sağıma soluma
Oturdum armut ağacının altına
Mis kokular içindesin Bünyan’ım

Depe Tarla’dan, Adaya, Susuzca’ya
Karaören, Suluören, Beşpınar’a
Mesire yeri şanlı Pınarbaşı’na
Vefa borcum var sana Bünyan’ım

Kışın soğuk, yazın sıcak
Sana insan nasıl doyacak
Gurbete çıkan hep seni anacak
Ne güzelsin şanlı Bünyan’ım

Sen yeşillere bürünmüşsün başın yüce
Her gün sayıklarım ismini hece hece
Doğup büyüdüğüm Cami-i Kebirde
Bünyan’ım ruhum sana sesleniyor sana gelince

Bünyan’dan çıktım vardım Kayseri’ye
Vallahi şükrettim Bünyan’daki halime
Şöyle bir baktım dağlar kıralı Erciyes’e
Gene de eşin memendin yok Bünyan’ım

26.12.1999