Bünyamin Öğretmen Şiiri - Samettin Şenkaya

BÜNYAMİN ÖĞRETMEN

Otuz dokuz yaşında öğretmendi
Eylül’de meslekten ihraç edildi
Ekmek parası için işe girdi
“Bünyamin Öğretmen’e” vicdan sızlar!
Görmez; mağdur yok diyen vicdansızlar.

İşe gireli; yirmi gün olmuştu
Baraj inşaatında iş bulmuştu
Sulama borusu sonu olmuştu
“Bünyamin Öğretmen’e” vicdan sızlar!
Görmez; mağdur yok diyen vicdansızlar.

Rahmetlinin kemikleri ezilmiş
Gören değil; duyan bile üzülmüş
Kader bu; her alna ayrı yazılmış
“Bünyamin Öğretmen’e” vicdan sızlar!
Görmez; mağdur yok diyen vicdansızlar.

Çoluk çocuk için çalışmalıydı
Koca boruları taşımalıydı
Ailesi için yaşamalıydı
“Bünyamin Öğretmen’e” vicdan sızlar!
Görmez; mağdur yok diyen vicdansızlar.

Babasını önceden kaybetmişti
Tutunacak dalını yitirmişti
Aynı kader çocuğa yazılmıştı
“Bünyamin Öğretmen’e” vicdan sızlar!
Görmez; mağdur yok diyen vicdansızlar.

Allah; sizin cezanızı verecek!
Yaptığınıza; bin pişman edecek!
Zalim olan; cehenneme gidecek!
“Bünyamin Öğretmen’e” vicdan sızlar!
Görmez; mağdur yok diyen vicdansızlar.

SAMETTİN ŞENKAYA
(KUL SAMİ)