Gecenin karanlığında,
rüyamdaki kabusum
dudağımı ısırırcasına öperken
nefretimi kusuyorum ümitlerime.
Dolamışken ipini boynuma celladım
yalnızlığımı yaşadım
seninle senden uzak
dalgalara daldım
vapurun ardından sessizce
ümidim kalmadı yarına
yarın olur mu sence?
Şehre yağmur yağıyor
Gece lacivert bir yalnızlığa bürünürken
Kelimelerden dökülüyorum yokluğuna
Ve gönlümün kıyısına gözlerin vuruyor
Aklım gidiyor
Düşen her damlanın sesi
bir kalem, bir kağıt
bende ufak bir şairim
yakalrım imgeleri diye
kaçıp geldim sahile
ay,gökyüzü
dalgalar,deniz
Sensiz üşüyorum
Hüzündür düşen payıma
Ayrılık zamanlarından
Ve şehir üstüme üstüme gelirken
Yağmur yetişir imdadıma
Eşlik ederim gözyaşlarımla
Merhaba uzaklardan geldim desem inanmadığım bir cümle kurmuş olurum.
Ben hep seninleydim sanki ve sen kaçarken çarpıştı yüreğim yüreğinle.
Durdum,sustum ürkektin…
Yalnızlığımın çekilmezliğine
senin varlığınla katlanıyorum
sigaramın her nefesinde
içime salıyorum teninin kokusunu
seni özlüyorum
sana diyemedim ama
gül benizli gül kokulu yar
senin tadına varmak
acılaştırıyor bütün zevkleri
kaybedince seni
kaybettim sevgiyi,aşkı, mutluluğu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!