Bilinmiyor.
Vakit günlerden biraz aydınlık.
Gördüğüm manzara, yüreğime oturduğu bir yük bu.
Gönlümün altında ezildiği ve çokça üzüldüğü bir yalnızlık.
Evet ben...
Kardan adamdım, günden güne eriyen.
Güzellik bir çiçek olsa,
Adı muhtemelen sen olurdun, Hümeyra.
Yılda bir defa gelse bahar,
Onca çiçeğe bedel adın.
Çiçek olurdu güzelliğin,
Kalk yerinden, doğrul; birkaç adım at benim için.
Bitiyor, ardı sıra gelen cümlelerim.
Tükeniyor hissi; soğukta kalmış, titrek ellerin.
Dökülüyor afaki harfler bir bir... Yazmaya yok mu kalem?
Sıyrıl, o gönül cesedin bağrından.
Şairler yuh ediyor, kısık sesine.
Kırk yamalı papatya
Gece içinde büyük bir yalnızlık taşıyor
Ben bu yalnızlıkta , seni taşıyorum gönlümde
yüreğim seni , devrik şiirlerle geçiştiriyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!