Bir yağmur damlası gibiydi çok hızlı bitmişti
o topraktan çıkan içimi ferahlatan kokusu hala burnumda tütüyordu.
gitme diyememiştim, dinlermiydi ki?
Onun yokluğuna alıştığımı zannediyordum, Aslında hiç bir şeye alışamamışım
gülüşünü,çocukca şımarışını,gözlerinde ki masumuyeti...Hiç birini unutamamışım
Sana gitme diyemedim,allah şahidim olsun ki bu gözyaşları hep senin için akacak ve sadece senin için.
Yağmurlu bir günde güneşim oldun çıkıverdin karşıma
Kıyamadım o güzel gülüşlerine ama nasıl olduysa bitti,bitti işte..
Bütün pisliklerime geri döndüm çıkmaya çalıştıkça dahada battım
Gene gelsen güneşim olsan,şefkatine sarılsam ve hiç bırakmasam...
Çok isterdim
Sende haklısın güneş doğmasını bildiği gibi batmasınıda bilir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!