Ben Bünyamin
Kenan'da akrep kovalayarak büyüdüm
Bu yüzden bilirim zehir içmeyi
Kenan'da işçiydim ergen çağımda
Suyu da bilirim teri de
Yusuf'u ilk ben gördüm, ben ağladım
Kuyuya ay düştü
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta