Ben Bünyamin
Kenan'da akrep kovalayarak büyüdüm
Bu yüzden bilirim zehir içmeyi
Kenan'da işçiydim ergen çağımda
Suyu da bilirim teri de
Yusuf'u ilk ben gördüm, ben ağladım
Kuyuya ay düştü
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta