Bunun bir anlamı olmalı

Duydum ki,
Sen de benim gibi salondaki kanepede yatıyormuşsun,
Yalnız tek başına.
Bunun bir anlamı olmalı.
Önce kendimi düşünüyorum, neden burdayım diye?
Yapılan haksızlıklar, yalanlar, ihanetler ve
anlamsızca tüketilen değerler geliyor aklıma.
Sevgimin en masum çağında,
Uğradığım iftiralar, affedilemeyen suçsuzluklar.

Ve kaçınılmaz son.
Sığınıyorum sevgimin en günahkar anlarına,
Söz veriyor bedenim, dönmez sözünden bilirim.
Korkularımı yenip,salondaki kanepeyi,
sarılıp yattığım anılarımla tanıştırıyorum.
O günden beri ben, salondaki kanepede yatıyorum.
Yalnızım, üşüyorum...

Sonra sen geliyorsun aklıma, sen neden ordasın diye?
Yaşadıklarımı mı yaşadın,
yoksa,yaşattıklarından dolayı mı.
Affetmeyen misin, affedilmeyen mi.
Hikayemiz aynı da roller mi değişik.

İçim burkuluyor elimde olmadan
Kendimi öldüresiye içtiğim sigaradan,
derin bir nefes daha çekip,
Nedeni ne olursa olsun diyorum kendime.
Şu an yanında olmak,
Usulca sokulup yanına, “ yalnız mısın, üşüyor musun AŞKIM”
diye sormak istediğimi fark ediyorum.

Ayrı dünyaların, ayrı yaşamların yolcusuz ama,
Kaderimiz ve yazgımız aynı.
Bunun bir anlamı olmalı.
Ben anlam kavramı kargaşası yaşarken,
Bu anlamın, anlamını sana bırakıyorum yabancı.

Firuze