Bunun Adı Yaşamak Şiiri - Murat Nail Güney

Ben seni mutlu etmek için doğmuşum be kadın,
Bunu herkes anladı da sen anlayamadın.
Aynalar kırdım
Aramızdaki engelleri yansıtmasın diye,
Geceleri uyumadım
Yaşamadığım günleri senle yaşamak için,
Oysa yanımda yoksun,
Niçin?

Yırtmadım mı ben sensiz çekilen tüm resimleri,
Akıttım mı gözlerimden sensiz bir damla yaş,
Heyhat! Kalmadı dizlerimde derman,
Ömrümün son demi çöktü yavaş yavaş…

Sen bilir misin
Uykulara kan davalı gibi küs,
Şiirlerde yaşamayı
Kimsesiz, öksüz,
Hele bir de baharında erken gelirse güz,
Ne fırtınalar kopar deli yürekte,
Ne yakıcı yıldırımlar iner
En masum düşlerine,
Ne kapın çalınır gecenin en olmadık zamanı,
Ne garip bülbül öter tomurcuk güllerinde,
Zamana dağılır tüm notalar
Dudağımdaki hüzünlü şarkılardan,
Son kuşlar da göçerken sevda limanından,
Ne el eden, ne mendil sallayan olur ardından,
Can evinden can söker soğuk geceler,
Kaldırımlara sığmaz olur en yalnızlığın,
Sokak lambaları ışıktan oklar saplar beynine,
Haydi, şimdi koysana kendini benim yerime…

Bil ki; sensiz en kuru dallara konuyorum,
Bil ki; sensiz ateşler içinde donuyorum,
Bil ki; sensiz kah boşalıp kah doluyorum,
Bil ki; sensiz kahroluyorum…

Ben sana can demedim mi?
Ben sana yar demedim mi?
Bana sensiz dünya dar demedim mi?
Bu ayrılık bize sınav be gülüm,
Bu hasret acısı da acı mıdır,
Bu yürekteki yangın mı sayılır beraber yanmadıkça,
Beden ihtiyar olsun varsın,
Gözlerde yaş, şaçlarda ak,
Mutluluk ölüm kadar yakın,
Kavuşmak hayat kadar uzak…

Bak sabah oluyor yine,
Bir fincan kahve yap kendine,
Ve benim gibi
Dumanını üflemek için kayıp zamanlara,
Üzerine bir sigara yak,
Biz farkına varamamışız be gülüm,
Bunun adı yaşamak…

11/12/2006 Anamur