Ölüm mü dedin küçüğüm,
Bak sana anlatayım
Kahrolası hayatın bağrında dugusuzlaşmayı
Hani için titrer hayata karşı
Adını koyamazsın tebessümlerinin
İçinden bir ses:
Hangi acı dur der ki sana olan haykırışlarıma
Ve kim köreltebilir ki bu hayatta
Vuslata bir kala
Yollara yakarışlarımı..
Güçlüsündür o an
Hemde,
Hemde hiç olmadığın kadar
Yada öylece beklersin sabahın ilk ışıklarını
Bİr gül evet bir gül yaprağı
Neler anlatmaz ki sevdaya dair
Mutlusundur..
Ve beklenen o gün gelmiştir aniden
Yada bir asır sürmüştür
O koca bir gece..
Etrafında ağaçlar
Ve dallarında şakıyan kuşlar..
Ne güzel..
Sonra bir şey gözüne çarpar
Ayaklarına hükmedemezsin
Ve gidersin o yöne doğru..
Bir çocuğun gözlerinde ki ışığın
Nasıl yok olduğunu,
Ve aşılamayacak, başı karlı dağlar gibi
Gibi görürsün ışığının söndüğünü
Ve birşey yapamadığını...
İşte küçüğüm,
'....BUNUN ADI ÖLÜMDÜR! ! ! ! !
............
BUNUN ADI SADECE hayattır! ! ! ! '
eFeKaYa-0254/140707
Efe KayaKayıt Tarihi : 12.12.2007 02:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!