Bunu Yapmayacaktın İstanbul

Yarısı boş bardağımın
Anıların çoğu terk etti gitti
Görsen beni bir yılgınlık
Perişan gözlerim sensizlikten
Sesim kısılır gecenin en siyahında
Yutkunmalar nafile
Almışsın tüm göçmen kuşları yanına
Geriye ne kaldı mavi bulutlara
Çiçek çiçek döşemiştim ben onları
Bilirsin severim sesi
Kuş sesi eklemiştim en güzelinden odama
Masama bir beyaz kâğıt, bir iki kalem
Perdelere özlem
Işığa korku, radyoya şarkı, dudaklarıma tutku
Hepsi tamamdı, sen yoktun, zaten hiç olmadın
Bir masaldı, yaşamadık saydım hiçbirini
Sen uzaklardan gelmedin, ben yakınlardan gelmedim
Sen sevmedin, ben sevmedim
Ben bu yalanı hiç sevmedim
Güneşte açmıştı ayçiçekleri
Yüzü güneşe dönüktüler
Dudaklarında bir türkü
Yaralı mı onların da yürekleri?
Denizde dalgaların gözleri büyüdü
Mavi boncuklar saçıldı her yere
Tek tek topladım dizdim her birini
Yine de tutturamadım eski renklerini
Buruktu kalpler, yerinden burkuldu
Acıttı sızısı
Vazgeçtim şair
Sen bu acının ilacını bul
Hani ayrılık yoktu?
Bunu yapmayacaktın İstanbul
22 Nisan 2013