Ben bir tek,
Sustuğum için vicdan azabı çekerim...
Sen de Hayat,
Bir tek beni susturamadığın için...
...
Sana söyleyecek az sözüm kaldı.
Yarıladım, belki de tamamladım.
Yamalı ömrümü.
O az sözümü söylemeden gitmem yine de...
O az sözümü söylemeden.
Susturamazsın beni Azrail...
...
Yazık dünya,
Adam gibi yaşayanların azaldı.
Yuvarlan git, tepe takla ol!
Senin yüzüne karşı,
Doğru söyleyen neredeyse kalmadı...
...
Ben böyle yaşlı ölmeyecektim,
Bu kadar yaşlı.
Etrafımda benden yaşlı,
Milyarlarca benden yaşlısı varken.
Yine de benden genç olanlar!
Ben olamadım Tül-i emel sahibi.
Ben gençte olamadım.
...
Sen çok mu yaşlısın diyor,
Evet çok yaşlıyım.
Otuzluk bu bedende,
Üç yüz yıllık adam taşırım.
...
Neden ölmek istiyorsun diyor böyle,
Ey otuzluk adam madem...
Dostum diyorum, dostum.
Artık üç yüz yıllık bu adamı taşıyamıyorum.
Anlamıyor dediğimi. Sende anlamıyorsun.
01.10.2012
Kayıt Tarihi : 6.3.2013 10:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!