Bunu Saymıyorum Şiiri - Ömer Temel

Beyhude geçmiş,
Bir ömrün,
Kırıntılarıdır bu kırık satırlar.
Hasatı harmana,
Sermeden sele vermiş,
Bir köylünün,
Zılgıtıdır,
Karanlığa mum yakanların,
Korkudan ıslık çalanlara,
Türkülerle,
Dem tutuşu,
Yürek sancısıdır bu,
Hayattan sarsıntılar.

Bir daha geleceğim,
Beni bekleyin;
Kardelenler,
Yediveren,
Karanfiller,
Akasyalar,
Karlı dağlar,
Yoncalar,
Kırmızı buğdaylar.
Ve anneler,
Ve babalar,
Kavli bütün,
Bütün kavim kardeşlerim.
Beni bekleyin,
Bütün karalar
Bütün sular,

Gün doğmadan geleceğim,
Horoz sesleriyle,
Haberini aldığım,
Ay aydınlık sabahlar.
Ve Nil nehri sandığım,
Billur billur ırmaklar.
Hiçbirinize kana kana,
Doymadım,
Yasaktım yasaklıydım.
Cennetlik fetvalar da,
Günahsız günahkardım.
Giyinmeye kıymadığım,
Epa ayakkablarım,
Bayramlık koyu kahve
Cepkenli takımlarım,

Üniformalı Ülke’m,
Kavuklu sarıklı,
Birbirine öfkeli,
Ucuz makamların,
Amaçsız meraklısı,
Kan davalı akrabanın,
Kan kardeş olduğu,
Garip portreli Ülke’m.

Bir daha geleceğim,
Evlat diye
Torun diye,
Bağımsız birey diye.

Şu,
Postmodern gericiler
Lejyoner siyasiler,
Etnik glatyatörler,
Dost yüzlü bürütüsler,
Ve kralın soytarısı,
Mirasyedi bürokratlar,
Gitsin hele,
Bir daha geleceğim.

Ahmet’ler le Nazım’lar la,
Deniz’in özlemiyle,
Bay Necip’le Sümmani’yle,
Daha nice Bin yürekle,
Bir daha geleceğim,

Yaşımın zamanını,
Boşa not düşüyorum,
Bir daha geleceğim,
Gül gülistan bir Ülke’yle

Bunu saymıyorum…

Ozanoğlu 06.07.2009