Bunu Sana Yazdım Şiiri - Ramazan Ateş

Merhaba,
Bu defa sana yazmaya karar verdim.
Hayır sağa sola bakmana gerek yok sana, yalnızca sana.
Neden bana diye sorma. Sana söylenecek bir takım sözler olmalı diye düşündüm. Ve sen bu yazıyı çoktan hak ettin. Eh madem hak ettin öyleyse şimdi yazmaya karar verdim. Belki seni daha iyi tanımak için zamana ihtiyacım vardı, belki bazı şeyleri daha iyi değerlendirmek için beklemem gerekiyordu kimbilir belki bu sen öteki sana benzemiyordu.
Sen, kim olduğunu benden daha iyi biliyorsun ama benimde bildiklerim olmalı. Ben seni tarafsız bir gözle görüyor, senin sana tanıdığın iltiması, torpili sana tanımıyorum. Sen sana karşı duygularında hep iyi yönlerini ortaya koyuyor, kötü şeyleri, yanlış şeyleri, eksiklerini görmezden geliyorsun. Bu senin sen olduğun için belki hakkın, ama ben, ben olduğum için senin bu hakkını sana kullanmıyorum. Yani eksiklerini, hatalarını, yanlışlarını iyi ve kötü yönlerini görüyor ve düzetmen için bunu sana söylüyorum. Ha söylüyorum da ne oluyor? Benim söylediklerimin sana ne kadar tesiri olur bunu bilmem.
Sen sabah kalkınca yada akşam yatarken aynaya bakıp da ben kimim diye kendine sorup, aldığın veya verdiğin cevabı beş dakika düşünüp değerlendiriyor musun? Eğer hayır diyorsan ki bunu duyar gibiyim denemende fayda var. Bu soruyu kendime soruyor ve cevabını kendi kendime değerlendiriyorum diyorsan o zaman aldığın sonuç veya vardığın sonuç senin için çok önemli olmalı. Bu cevaba göre kendine, konumuna, kişiliğine ve çevrene layık olmak için bir gayret içinde olman gerekir ve sen bunu yapıyorsan o zaman ne mutlu sana.
Bana bir gününü anlat desem nasıl anlatırsın? Mesela sabah (saat 12-13 civarı) kalktım, karnımı doyurdum, sigaramı sardım koltuğa şöyle bir uzandım ve elim televizyonun kumandasına gitti, sonra açtım kanalın birini haber, öbürüne geçtim top müzik, bir başkasında kadınlara yönelik bir proğram derken kanallar arasında dolaşmaya başladım ve postacının getirdiği mektuplara bir göz attıp bıraktım, bir iki yere telefon ettim, eve lazım olan alışverişi yaptım derken akşam oldu, akşam yemeği çay falan derken vakit epey ilerledi televizyonda dizi vardı ona baktım arkasından birde amerikan filmi çıktı ondan sonra biraz da radyo dinledim saat 2’ye geliyordu gidip yattım. Bu senin hayatının yılda yalnızca bir günü, sana ait bunun gibi daha üçyüz atmış dört günün var. Ve her günün üç aşağı beş yukarı hep aynı.

Yüreğin varsa, gücün yetiyorsa şu sorulara cevap ver ama bu cevapları bana değil sana yani kendine ver olmaz mı?
* Peki sen ne zaman okuyorsun, ne zaman ibadet ediyorsun?
* Senin sosyal hayatın yok mu? İnsanlarla ne zaman görüşüyor, konuşuyor halleşip sohbetleşiyorsun? Hangi dostun hatırını sayıyorsun, kırdıklarıyın gönlünü alıyorsun?
* Hani senin çocukların vardı onlarla ne zaman ilgileniyorsun?
* Senin hayatının önem sırası şöyle olmalı; Uyku, yemek, televizyon, tuvalet, telefon ve yine uyku yine yemek vs. Bunlar ne zaman değişecek?
* Sana ne zaman sıra gelecek, sen kendini ne zaman seyredeceksin?
* Sen kendini ne zaman hazırlayıp, hayatıyın önem sırasında birinci duruma getireceksin?
* Sen sende emanet olanı asıl sahibine boş ve kirli olarak mı teslim edeceksin?
* Sen senden sonralarına seyrettiğin diziyi mi, yediğin yemeği mi? uyuduğun uykuyu mu eser olarak bırakacaksın?
* Sen bugün yaptıklarını dün de yapmıştın, ondan önceki günde yapmıştın, daha önceki günde yapmıştın, yarın yine mi aynı şeyleri yapacaksın?
* Sevdiklerine onları sevdiğini söylemek için daha ne bekliyorsun?
* Ve sen ne zaman sendeki sen olmayı başaracaksın?

Ramazan ATEŞ-Enschede 2006