Bu bir veda. Belki de ondan kelimelerin aklımın en ücra köşelerine saklanıp, kaleme gelmek istememesi.
Bu bir son. Belki de ondan gözümün her ayrıntını belleğime kazımak istercesine uzun uzun sana bakışı.
Bu bir karar veriş. Belki de ondan dayanaksız hisler, geçici dürtüler alıkoymadı aklımı; ne seviyorum derken ne şimdi vazgeçerken.
Bu bir sarılış. Galiba son. Belki de ondan gözyaşlarıyla karışık, hem bırakmak istemiyor hem de sağlam tutamıyor kollarım.
Bu bir söz. Her gün tekrarladığım bir yemin. Belki de ondan senin eksik olduğun bir hayata direniyor düşlerim, düşüncelerim.
Bu bir şükran. Nefes aldığım her an için üstelik. Belki de ondan dilim döndüğünce teşekkür etmeye çalışıyorum sana. Hiç aklımı başımdan almadığın, her güne sevgimden emin olarak uyandığım ve var olduğun için.
Bu bir ölüm. Bu bir ayrılık. Belki de ondan hayatımın en esaslı bitişi olacak. Seni sevmeye verdiğim bilinçli karar gibi, aklımda olduğun bir bitiş yakışmalı bize.
Ve bu bir başlangıç. Tıpkı dediği gibi şairin; her ayrılık bir ölüm, her ölüm bir başlangıç. Belki de ondan hayatıma hoş geldim. Ne güzel bir karşılama üstelik var oluşun; hoş buldum..
26. Ağustos. 2016
Gözde HatiboğluKayıt Tarihi : 26.8.2016 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!