neden öfken anlamam ki
niye bu ayrılıkların
hayat mutlumusun şimdi
sevgimle aramdaki mesafelerin
oysa yer tutmazdı sevdam
küçücüktü kendisi
istemesede
beni mutlu ederdi
karaydı incisi
kime zararı oldu dudaksızımın
agzı var dili yoktu
tek dostu yandan gelenin tekiydi
haykırdı küçük demiri
bırakın onları bana diye
ama hayat kıskandı
o hepsinden rezildi
çıka geldi cono
ortalıgı keserek
utandı sıkıldı ve titredi
hayata öfkelenerek
ben anlamam
ben bilmem
sen ögret diyerek
işte bu ögüt sizlere sevenler
böyledi sevda
anlatılmaz yaşanır diyerek
Kayıt Tarihi : 9.10.2012 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
anlatılmaz yaşanır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!