Benden başkaca gerçek yoktur diyenler
Elini ateşe vurda bir göresin
Et ile, otla, su ile beslenenler
Acıkınca onların özün bilesin
Ben ayrı değilim ki su’dan ateşten
Özde tümünü kapsar görünen beden
Tin dersin, ten dersin bu ayırım da neden
Biri yoksa diğeri de yok bilesin
Tamlık yoktur her şeyde tamamlanandır
Sevgi tamlanmaya doğru yönelmedir
Ölümse bütünsellikte bölünmedir
Eksiklik en temeldir bunu bilesin
Ben gerçeğin içindeyim, gerçek bende
Yokluk varlık demektir, varlık her yerde
Subje varlık bulur, tamlanır objede
İkisi bir bütündür bunu bilesin
Yaşamın anlamını sorup dururlar
Çokları yaşamı anlamsız bulurlar
Ancak sevenler, yaşamdan zevk alırlar
Monotonluk bıktırır bunu bilesin
Kendini tanımayan, tümü kavramaz
Soyutlama yapmadan, tüme varılamaz
Alim nadanın sözüne hiç kırılmaz
Kamil özünü pişirmektir bilesin
Zamanım varoluşu sorgulamıştır
Kendi doğrusuna akılca varmıştır
Evrensel özü bilimle kavramıştır
Bilim gerçeğe gütürendir bilesin.
12.11.1998
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 3.10.2006 19:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendisini ben merkezcil anlayışla her şeyin temelne koyan ve herşeyin kendi çevresinde döndüğünü sanan, öznel anlayışla terk gerçekliğin kendisi bulunduğu sanısına kapılanlara maddi gerçeğin insan düşüncesinin dışında mevcut olduğunu vurgulamaya çalıştım. Tin ve ten ikisi birbirini var eden ve birbirlerini bütünleyen temel olgulardır. Canlıların ve insanın bulunmadığı bir çok yıldız ve gezegen de mevcuttur. Orada insan yoktur diye, o fezegenleri yok mu? sayacağız. Temel savım maddenin insanın bilincinden bağımsız olarak var olduğudur. Kaldı ki insan bilinci de, maddi olarak var olan insan beyninin bir ürünüdür. Bu şiirde bu konuya biraz değinmek istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!