Sanki uyanıyorum
Karanlıkla yüklü bir vagonda,
Sancıyor her yanım,
Özümse boşluk sarılı begonya.
Anlıyorum ve ağlıyorum,
Gökyüzü kızarıyor; utanıyor ya...
Çare sessiz... Arıyorum.
Önüm, arkam, sağım, solum
Çaresiz, yokluğun.
Yok muyum? Evet, yoksun.
Bunu ben istedim.
Kayıt Tarihi : 9.11.2020 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!