Sakladım bir ömür içimde yangını
Kül olunmuyormuş bunu anladım..
Ayrılık çalsa da her gün kapını
Güneş her gün doğuyormuş bunu anladım….
Ağlamaktan kararan gözlerim
Tebessümle de yaşlanıyormuş onu anladım
Düşmez sandığım deli yaprağım
Hazanlar süpürürmüş onu anladım…
Kalbimde mühürler erimez sandığım
Yüreğinle yüreğime akarmış onu anladım
Takılmaz sandığım al peştamalımı
Çıkarıp atacak yel bulamadım onu anladım…
Ben seni kalbime mühür yapmışım
Neden kırılmazmış onu da çok geç anladım..
Aşk kapımı artık çalmaz sandığım
Oysaki çıkmaya kalbimden delik bulamamış
Yüreğimde seni idam ettiğim.
Bendeki senmişsin onu anladım.
Sendeki beni yok etmeye ne kin ne nefret
Ne sitem ne de ayrılık şerbeti içmeye
Söz bulamadım onu anladım
Zennehar Yılmaz
30 Aralık 2009 Çarşamba,
21:03:14
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.