Bunları Tanıda Büyü Şiiri - Fatih Arslan

Dayanamaz yüreğim,
Hainlere, kahpelere can dayanmazken
Başım dik, alnım ak yürürüm.
Vatansızın, vicdansızın bileceği hal değil,
Sormayın derdimi ölürüm.
Musulda, Kerkükte Telaferde,
Nice kanlar dökülüyor,
Çocukların boynu bükük kalıyor,
Kahrediyor beni bu zulüm,
Olacası bir avuç toprak,
Üç-beş yavur göz koymuş toprağa,
Bilmem ne yapsak.
Elimiz boş, dört yanımız düşman
Bir biz biliriz, halimiz yaman,
Biz nasıl sevdik, Musul Kerkükü
Dilleri yok konuşacak,
Ağızlarına tıpa, ayaklarına prangalar çekilmiş,
Elleri bağlı bırakılmış,
Ve Kerkükte kanlar akmış,
Amerikan askerleri ölüm saçmış,
Dinsizin, imansızın bileceği hal değil,
Zulümse uzakdıkça, uzadı
Hep seni düşünüyorum Kerküküm
Seni Türkiye gibi seviyorum.
Biz neler görmedik ki,
Nelerin üstesinden gelmedik ki,
Kula kulluk etmeyeceğiz Kerküküm.
Türkler hep sizi seyrediyor,
Çaresiz televizyondan seyrediyor,
Başımızda ki büyükler yan gelip yatıyor Kerküküm.
Musulda Kerkükte, Telaverde hayat durdu.
Toprakta üç parmak kan,
Biz hep sinemizde yaşatmışız,
Ne güzeldir, Vatan.
Türmen gelini iki canlı ağır,
Düşünceli ürkek,
Bir can daha çoğalacak,
Ama nerede saklayacak.
Doğdun nihayet,
Seni aç koyduk, kızma bize.
Şimdi sarıl aşa, sarılda büyü,
Bunlar vatanına göz koyanlardır,
Bunlar ekmeğini elinden alanlardır,
Bunlar camileri yıkanlardır,
Bunları tanıda büyü...
Bu namustur, şereftir
Yüreklerimize kazınmış,
Bu da silah, al yavrum elimiz boş kalmasın,
Sarıl silaha, sarıl da büyü.