Alırlar emeğini, vererek gazı,
Gücünü tüketip çöpe atarlar.
Onlar için insan,tıpkı toz bezi,
Tekmesini vurup öte iterller.
Doldurur küpünü tıkıp basarak,
Sineye çekeriz görüp susarak.
Sindirirler tehdit korku kusarak,
Nemrutlar olmasa bunlar yeterler.
Ne kıblesi belli,nede yönleri,
Merhamet ederler olsa dinleri.
Meğer ne çok imiş bize kinler,
Gidip,gelip aydın-lara çatarlar.
Kendisine her iş,herşey mübahtır,
Yalanları güncel,akşam sabahtır.
Bize derler sakın,aman,günahtır,
Kendileri löpür löpür yutarlar.
Keser iflahını anlamaz haldan,
Kurt kuş bile geçmez geçtiği yoldan.
Zeki'yim uzak durun gelirse elden,
Kuru iftirayı hemen atarlar.
Kayıt Tarihi : 17.6.2010 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (7)