Atlarımız,kanatlarımızdı bizim...Kılıçlar,ellerimizde kan sızdıran kalemlerdi...Îmânımız,içimizde nükleer enerjiydi azîzim...Bu hızla geçtik kıtalar üzerinden...Allah'ın yüce adını,kanlarımızla yazdık dünyâ haritasına...Hak,adâlet terâzisini dengede tutmaya çalıştık...Hikmet,mârifet,merhâmet gibi ulvîliklerden aslâ uzaklaşmadık...Bizden zarar görenler; iyiler,doğrular,mâsumlar değil,zarar görmesi gerekenlerdi...
Yaşamak,çetin bir uğraştır...Başarıya ulaştıklarını sananlar; bu savaştan elde edilenlerin,çoğunlukla (Pirus zaferi) olduğunu anlıyamadan,geçer giderler...
Yarın ne olacak diye tasa etmeyen,bu gününden zevk alabilir...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta