Atlarımız,kanatlarımızdı bizim...Kılıçlar,ellerimizde kan sızdıran kalemlerdi...Îmânımız,içimizde nükleer enerjiydi azîzim...Bu hızla geçtik kıtalar üzerinden...Allah'ın yüce adını,kanlarımızla yazdık dünyâ haritasına...Hak,adâlet terâzisini dengede tutmaya çalıştık...Hikmet,mârifet,merhâmet gibi ulvîliklerden aslâ uzaklaşmadık...Bizden zarar görenler; iyiler,doğrular,mâsumlar değil,zarar görmesi gerekenlerdi...
Yaşamak,çetin bir uğraştır...Başarıya ulaştıklarını sananlar; bu savaştan elde edilenlerin,çoğunlukla (Pirus zaferi) olduğunu anlıyamadan,geçer giderler...
Yarın ne olacak diye tasa etmeyen,bu gününden zevk alabilir...
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta