Bunlar Benim Çocuklarım-1 Şiiri - İsmet ...

Kalırsa aklında
Hatırla
Mavi gökteki kıskançlığı
Medusa’nın gözlerini hatırla
Öp...
İğrenmeden dudaklarından
Şükret öpebildiğine
Ve sakın küfretme Tanrı’ya

Rüzgarın
Duasına sığın
Meltem ve anaforlarda
Davulları çalsın
Haber veren uzak ormanların
En büyük yapraklarının
Altında uyuyanlara
Sır...
Bu bayramı değil
Pişmanlıkların

Bir yastığa koy başını
Uyusun çılgınlıklar
Sisli bir bulvarda
Koştur smokinlerle
Hiç utanmadan
Ama sövme sakın ceddime
Ara beni yalnızca
Tanrıların düşlerinde
Sallanırken

Bir yağmur okyanosunda
Mavimtrakken yakamoz
Yıkan
Deniz kuşlarının palikaryalarıyla
Aklan
Ve sonra de ki...
"Göz bebekleri büyümüştü Tanrı’nın"
"Ve güneş ağlıyordu sevinçten"

Bu öfke dağlarda
Bu kim sularda
Bu nefret gümrah ağaçlarda
Neden..?
Nasılsa
Usul usul yürüyecek
Kurşun askerler
Mızıkalar son marşını çalacak
Totemlerin

Ve gözlerimde gurur
Bin yıllık zırh
Yürüyecek
Kurşun askerler Mars’a

Düşünme beni dostum
Dünya yanı başımda
Dönüyor dönüyor
Ben
Bulutları avuçluyorum
Zevkten
Haykırıyorum şevkten

Kalırsa aklında
Hatırla
Bütün bunları
Çünkü
Bunlar benim çocuklarım
Daha hiç el değmemiş
Ve küfürü bellememiş