Gönlümde kimseye güven kalmadı
Galiba nefretle BÜYÜYOR bunlar
Doğruyu konuşsam duyan olmadı
Niyeyse sürekli UYUYOR bunlar
Zamane insanı çıkarcı olmuş
Fakirler ne giyse üstüne bolmuş
Zenginin çevresi yalaka dolmuş
Yoksulun sırtından DOYUYOR bunlar
Harama çaldılar tırnaklarını
Yüzümde hissettim cırmıklarını
Gözüme soktular parmaklarını
Durmadan bastırıp OYUYOR bunlar
Dönüp bir bakan yok gerçek sözlere
Nedense kızanlar arttı bizlere
Tükürsem utanmaz çoğu yüzlere
Mazlumun canına KIYIYOR bunlar
YOKSUNİ bir türlü şu yüzüm gülmez
Dost diyen dostunun kadrini bilmez
Menfaat olmadan yanına gelmez
Güçlüyü insandan SAYIYOR bunlar
Ozan Yoksuni
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.