Bunlar Şiiri - Yunus Akkale

Meçhule dönerde kalmaz bir izi
Her zaman gönülde efsane bunlar
Gelen giden yolcu, bağlamaz bizi
İbret almaz kullar, zamane bunlar

Karışır can canan kara toprağa
Yeşil iken döner, sarı yaprağa
Güneş doğmaz, şafak sökmez sabaha
Nefsine yenilen, divane bunlar

Eşikler aşınmaz, kapalı kapı
Vicdanı kale, girilmez bir yapı
Tutacak bir eli, bulamaz sapı
Kartal baykuş öten, virane bunlar.

Harmanı savur, hâsılatı peşin
Tam olmaz her kulun yaptığı işin
Ebede yar olmaz fani bir eşin
Bacası tütmez, boş bir hane bunlar

Duygular ağlar, türküde, ezgide
Kader bu, başa gelir yazgıda
Kul kendin pazarlar özü sergide
Hem çağlar, hem söyler, tezene bunlar

Veremez bir insan, ölümü borca
Öyleyse ömrü, azar azar harca
Kim dikti bayrağı, dağlarda burca
Kalmaz mazlum ah ı, ezene bunlar.

Önden gidenler düşünmez ardını
Ecel şerbetin içen bilir tadını
Ağlar güler, kim duydu feryadını
Aldanır kalanlar, sözüne bunlar.

Dolaş dur da yalan dünya yerini
İçinde gör, sözünde duran merdini
Ağlayan bildirmez, içte derdini
Emrine amade, yazana bunlar.

Emeğin kıymeti, terde değeri
Yaza çıkar ama ne çeker deri
Ağla gülde azık eyle kederi
Can yanar od olur, közüne bunlar.

Her zaman ağlarda bülbül gül için
Bu kadar derdi de yüklendin niçin
Ayağına yol ol tek budur suçun
Özünde sızıdır, ozana bunlar.