Bundanmış Meğer Şiiri - Zeynep Onkan

Çalınmışlıklarım var hayatımda en az sizin kadar
Yaralarım hep taze birine bir diğeri eklenmekten
Yine de oklarımı batırmıyorum hiç kimseye yaşanmamışlıklarıma sebep
Yaratan rızasınca affettim herkesi helal ettim hakkımı
Kızgın değilim hiç kimseye kendime bile
Kendimi bile affettim çünkü hatalarımızla varız bu hayatta
Değil mi ki her şeye rağmen devam ediyor hayat
Dedim ve herkesi kucakladım öfkemi ufuklara fırlatarak.

Anladım ki öfkeymiş beni yiyip bitiren hayattan bezdiren
Kızgınlıklarımmış bir adım bile yol aldırmayan
Suçlamalarmış beni insanlardan kabuğuma çekilip yalnızlığı seçtiren
Bıraktım serbest yüreğimde,aklımda ne varsa tüm kirli çıkılarımı
Dayadım sırtımı O’na yaklaşamasam da hep yanımda olduğunu hissettiğime
Allah Allah! dedim beni anlayan bir tek o sınırsız güce
Tevekkeltü alallah! dedim her ne varsa,O’na bıraktım tüm işlerimi ve insanları
Öyle ki acıtmıyor artık hiç kimse içimi değil mi ki acizler en az benim kadar
Değil mi ki gideceğimiz son durak hepimizin aynı,bu yüzden geçtim yargısız infazlardan

Yolun yarısını tükettim baktım da şöyle geriye ne çok acıları biriktirmişim
Ne çok izin vermişim insanlara beni incitsinler diye,ruhuma ne derin yaralar açtırmışım
Hala ağlıyorum ama ağladıkça dökülüyor yaralarımın kabukları birer,birer
Döküldükçe yeni bir ben çıkıyor içimden daha güçlü daha bir insan;
Ağlıyorsam hala bir ümit var benim için diyorum,geç değil hiçbir şey için
İnadına tutunuyorum hayata inadına kucaklıyorum insanları en çok da canımı acıtanları
İnadına affediyorum onları Allah rızası için sırf ‘O’nun rızası için
Ve görüyorum ki en zoru başarmışım meğer
Onca yıkıntılar içinden dimdik çıkışım bundanmış meğer..
Bundanmış meğer…