I-
BİLİRİM
Bilirim elbet bende hissederim yüreğimin ta derininde
Ekmek kavgasının ne demek olduğunu
Toprağın tohuma
Tohumun güneşe hasret doğduğunu
Bilirim elbet dünyada bir günde kaç bebenin açlıktan
Yok olduğunu
Bundandır çoğu zaman başımın yastığa yabanlığı
Yüreğimin karanlığı
Bilirim elbet
Dünyanın benim etrafımda dönmediğini
Ki evrenin ekseni olmadığımı
Uzanırım gizlice karınca yuvalarına
Görmezsiniz ki siz
Duymazsınız ki
Karıncalara ne dediğimi
Bilmezsiniz ki
II-
HALDEN ANLARIM
Haykırırım avazımca veririm mücadelemi
En yücesinden
Ve
Bilirim Vatan Millet aşkını
Ana baba ille de evlat, evlat
Yüreğime işlemişim evlatlarımın bakışını
Ben de halden anlarım
Anlarım elbet
Ki
Çıra gibi yanarım
Fakat ben için, için ağlarım
Gösterişten uzak kanarım
Bilirim yetmez elim kolum bağlı kuşatılmış her yanım
Ağlamak ta söylemek kadar kifayetsiz
Memleketimde her bir şey yarım
Gecelere el yordamıyla uzanırım meşalesiz
Ve kimsiz kimsesiz
Sessiz
III-
ZULÜM GEZDİ DİYARLARIMDA
Bilirim ben de bilirim
“Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz”
da
Dostum her yaptığın iş anlatılmaz
Lakin sahte şafaklara da
İnanılmaz
Ki
Sevene hoşgörüden de kaçılmaz
“Açık yaraya hiç tuz basılmaz”
--------
Sen
IV-
YAĞMUR YAĞDI ISLANDIM
“Abanın kadri yağmurda bilinir”
Bunu da bilirim
Yağmur yağdı ıslandım
Dolu yağdı
Uslandım
Masallar dinledim
Bir, bir ezberledim
Zulüm gezdi diyarlarımda bense izledim
Ki
Kimse incinmesin istedim
Dertleri yüreğime kilitledim
Ve bekledim
Asaletimse özümde
Ziynet dedim gizledim
Ben ki
sadece
İlk defa
Birinden
Bir omuz özledim
Ki
İlk defa acizlerdeydim
Bir güç
Bir güven
İstedim
De kendimden bile gizledim
Bilmedin ne istedim ne istemedim
İnledim
Sen dinlemedin
----
Ben
Titredim
v-
BEN ONA DÜŞTÜM
Ve
Herkes birileri dedi
Birileri her işe beni zincirledi
Ki
Düştüm
Uzandı bir el
Tuttu elimden görünmedi
Bir başka el bırakın düşsün devrilsin dedi
Ben ona düştüm
Ve
Çok üşümüştüm
O
Hırkasını alın salıverin gitsin dedi
VI-
ALTTAN ALMA İŞİ BURADA DA BANA DÜŞTÜ
Kalktı
Benim yerime ilişti
Benimle yerini değişti
Dostum bu iş nasıl bir işti
Ki
Kan beynime üşüştü
Alttan alma işi yine bana mı düştü
VII-
“Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz”
Adalet ile zulüm aynı yerde barınmaz
Ferah ÇetinKayıt Tarihi : 5.10.2009 12:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz” Adalet ile zulüm aynı yerde barınmaz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!