Sen; yükseklerde oturup, sırça köşkünde sırlanan kalbiyle, herkese tepeden bakan şehirli...
Ben; iki odalı evinde, aynı sofranın tek tabağına uzanan yumuk yumuk ellerden biri...
Sen; yokluk çekmeyenlerin cennetinde,
Ben; varlığın ne olduğunu bilmeyenlerin aleminde...
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.



