Bundan sonra Şiiri - Akın Akça

Akın Akça
1865

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Bundan sonra

I.
başte beş

Bundan sonra ne varsa taş rus bebeklerinin çehresinde saklıdır artık!
İç içe...
Bir minare gibi aşağıya ve yukarıya!
Börtü!
Ama dürtü...

Bundan sonra
ne varsa, sırtında hediye çantası taşıyan trolün müjdeciliğinde!
...

Bundan sonra ne varsa; Anadolu''nun buğusu, insanı sarsan böğründe, tınısında artık! ...

Ve Troya önlerinin gizemli bitki örtüsünde tanrılara saçmaca güvenmeler eşliğinde
sırtta kamburlaştırıp yere büktürten boynunu, hediye edilmiş bir tahta at''la gelen

ölüm!

Ve gizeminde Ankara''nın, sarsan
Edirne’den...

Her şey Nexus''un dürüst haliyle birleşiyor gibi!
Rüyalarını insanlara gerçek yaratan ve onları yaşatan o hareketli
gökyüzü şeridi’nin! ..
ama onun bu haliyle …..

Kendi sedasını çağıran bir ağızdan çok kulak, işiten!

evet, bundan sonra herşey:
ilk tanıştığımız gün demiştik; 'bundan sonra! '
yani demek şu anımızdayız. Gereksiz korkumuz. Demiştim de bunu sana.

evet, bundan sonra fakat o diğer şey:
artık hazırız!

5.05.’05
-

II.YALNIZLIĞIN ÖTESİ
Yalnızlığın sesi

Çelişki çetrefilidir sadece

Yersiz gururlar ve kaprisler oltasından doğru fırlatıp sarkıttığın...

Yalnızlığın sesi

Durur, bekler

Kendindedir; neşelenir ve harekete geçer...

-O şeye doğru harekete geçer; ivmelenen seçtiği şey''den, belirsiz

Ot kıpırtılarının ıssız ve karanlık koca bir ufuksuz sahanlıkta gül tarlasındaki

Kırçiçekleri ruhuna cana can katışı gibi!

Ve güller kalkınır, kırmızı ve pembe güller, beyaz olanları da

Katarlar etraflarına ve apoletlerini kuşanıp dört bir yana koşturmaya başlarlar!

Sonradan dibi başı duracakları,

Aradıkları o kır çiçek bahçesinin yanı başına

(Çöreklenip de)

Ki buydu papatyaların beklediği-

Doğrusu bu mudur?

Kendindedir.
-

III.
Tekil karanlık dönüyor sır vermez zamanın ekseninde, vaktin durduğu bu yerde.
Vakt kendinden ödün vermiyor, dönüyor karanlık, zamanın durduğu bu yerde.
Aynılaşıyor zaman ve zamansızlık, öyle de olmuştu kerelerce ve o sessizlik
Seccadesi -tünelde, üstünde kimseyi taşımıyor- sarılmış hepten önümüze..
boylu boyunca...
uçan halı
......

`yok''tan köpürüyor.
kendisi! !
seccadenin taşıdığı o hayalet!
Haksızlıkların taşkını gücünü alıyor nikbin-huzurlu gerçeklerinden balta sokulmamışta
-cisimsel-doğaçlama bir kör meddah- yaban bilinen insanoğlunca.. teğetlerin......
….! ! !

`mağaradan çıkarak serpilmişin ürün verip, bile bilmediği bir noktaya gidiliyor;
henüz meydana gelmemiş başkalaşımların istatistiksel huzur getireceği! ...

`artık çeteleler eğreti;
temizlik küresinde, onun içinde sabit durarak uçuveren buhara...
:termonükleer bu.
ve sabun köpüğünü patlattı..
Clémentine o beyazımsı mavi sabun köpüğünü patlattı! ...
-

IV.

Karanlık bir mancınık, fırlatıldığın ve fırlattığın...

kör zifirisinde gecenin, Malmut''tan aşırdığın! Peki o kimden aşırdı?

Geceden (gelen) , gözleri bak sessiz,

bu ses vermezlik:

Şaşırtıcı derecede dikey uzarken

(Thom Yorke’vari, silüetinde Paranoid’inde bir garip Android’in)

yumrulaşan kendi şaşkın ağzı ama kem gözlerinden mi, geleceğin?

onun yonttuğu;

... Yoksa şu başkaca dem vurmayan şeker kız Candy''de mi -hayallerinden

-derince giden hasbelkader, kürenin meleğine yanaşışlarının onun?

ya da ikisi birden mi

ki böyleyse eğer baş dediğimize mi biz döndük tekrar?

(yoksa dudaklarımızdan çıkan örgüsünde kelimelerin

mi var araz?)

Malmut muydu o küredeki görünür sallar?

7.05.’05

thom yorke: radiohead grubunun solisti. paranoid android şarkısı
clémentine: eski bir çizgi film -kahramanı kız

Akın Akça
Kayıt Tarihi : 6.5.2005 03:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Akın Akça