Bundan Fazlası Fazladır Sana..!

Başımı yastığa her koyduğumda düşünüyorum “değer miydi? “ diye…
Değer miydi çekilen bunca acıya?
Değer miydi bir şiirin en can alıcı mısrasını çıkarıp, bütün yazılanları anlamsız kılmana?
Saçma ve gereksiz bir soru benimki öyle değil mi?

Duyguya önem vermedin ki sen hiç bu uğurda yazılanlar umrunda olsun…
Ama ben yinede yazıyorum..

“Her harfin umrumda olduğunu bil “ diye inatla yazıyorum.
Kendim için,
Her şeyin üstünde tuttuğum duygular için,
Duygularım için,
Duygusuzluğun için…
Bıkmadan usanmadan yazıyorum işte!

Seni içimde susturmuş olsam da kalemim susmayacak..!
Yüreğimde can çekişiyor olsa da sevdan, cümlelerim ölmeyecek..!

Bu mutluluğu yaşatmayacağım sana…
Biliyorum…
Cümlelerim ölürse sen yeniden doğarsın…

Ne “ öl” ne de “ yeniden doğ “
Ölümle doğum arasında gidip gel işte…

Boşluk ol..!
Hiçlik ol..!
Anlamsızlık ol..!
Çünkü;

Bundan fazlası fazladır sana…