Bundan daha zalim bir mucize bulunmaz.
Atlar çeker beni, demir toynaklar.
Dayanırım. Bitinceye dek dayanırım.Bir işi tamamlarım.
İçi hekim ziyaretleriyle savrulan karanlık tünel,
Hekim ziyaretleriyle, tecellilerle, irkilmiş yüzlerle.
Bir barbarlığın merkeziyim ben.
Hangi acıları, hangi üzünçleri beslemek zorundayım ben?
Böylesi bir masumiyet öldürür mü? Ve öldürür mü? Hayatı sağıyor benden.
Ağaçlar kurur sokakta. Yağmur tahriş edici.
Dilimin üstüyle tadına bakarım yağmurun, ve işlenebilir dehşetlerin,
Ki o dehşetler aylakça durur, yüreklerinin tik tak çarpmalarıyla
Ve alet çantalarıyla görmezden gelinen vaftiz anaları misali.
Koruyan bir duvar ve çatı olacağım ben.
Bir gökyüzü ve bir iyilik tepesi olacağım ben. Ah, bırakın olayım!
Bir güç büyüyor içimde, eski bir inat.
Dünya gibi parçalanıyorum. Şu siyahlık var ya,
Siyahlığın şu balyozu. Bir dağda katlıyorum ellerimi.
Hava ağır. Bu işle ağır hava.
Kullanılmışım. Tepe tepe kullanılmışım.
Şu siyahlıkla sıkıştırılmış gözlerim.
Hiçbir şey görmüyorum.
(“Üç Kadın”dan)
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 15:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
There is no miracle more cruel than this. I am dragged by the horses, the iron hooves. I last. I last it out. I accomplish a work. Dark tunnel, through which hurtle the visitations, The visitations, the manifestations, the startled faces. I am the center of an atrocity. What pains, what sorrows must I be mothering? Can such innocence kill and kill? It milks my life. The trees wither in the street. The rain is corrosive. I taste it on my tongue, and the workable horrors, The horrors that stand and idle, the slighted godmothers With their hearts that tick and tick, with their satchels of instruments. I shall be a wall and a roof, protecting. I shall be a sky and a hill of good: O let me be! A power is growing on me, an old tenacity. I am breaking apart like the world. There is this blackness, This ram of blackness. I fold my hands on a mountain. The air is thick. It is thick with this working. I am used. I am drummed into use. My eyes are squeezed by this blackness. I see nothing. (From "Three Women")
![İsmail Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/15/bundan-daha-zalim-bir-mucize-bulunmaz-sylvia-plath.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!