Bunca Zulüm Niye Şiiri - Mehmet Sönmez

Ufacık bir top yetiyordu benim mutlu olmama,
Sizse getirdiniz elime patlayan bir bomba.
Arkadaşım Ahmet oturmuş ağlıyor babasının başında;
Söyleyin hangi güç kuvvet geri getirir babasını ona.

Sabah ezanında düşen bir ateş topu yaktı yüreğimizi,
Dünyaları verseler tutarmı kardeşimin yerini.
Yıkılan ocaklar edilen bunca feryatlar;
Dökülen bunca kanlar nasıl mutlu edebildi sizleri.

Güllerle kaplıydı sokağımız, havada uçuşan kuşlarımız.
Kanla doldu sokağımız, havada uçuşan bombalarınız
Daha doğmadan kıydığınız minicik yavrularımız;
Yaptığınız bunca zulmün hesabını, yaradan sormazmı sandınız.

Ben babamdan öğrendim merhameti, şefkati.
Annem hep derdi; sakın incitme kardeşinin kalbini.
Hepimiz dünyaya kardeş olarak gelmedik mi?
BUNCA IZDIRAB BUNCA ZULÜM NİYE?