Bunca Acı Yordu Beni Şiiri - Şerafettin Muş

Bunca Acı Yordu Beni

Yıllaşanmışım yıllar gibi
Yollar gibi geçti ömrüm
Koca ömür geldi geçti
İhanetler yordu beni

Saçlarıma aklar düştü
Yüreğime acı düştü
Vurdum duymazlıklarınan
Duyarsızlar yordu beni

Aynı yöne baktığımız
Baktığını sandığımız
İnsanların sırt dönmesi
Sorumsuzlar yordu beni

Uğruna canlar verdiğin
İnsanların dönekliği
Yüreği namert olanların
Dönekliği yordu beni

Gözlerine baktıkların
Gözlerini kapadılar
Bakan kör duyan sağırlar
İnadına yordu beni

Yalakalıklar yapanlar
Sizlere olsun yazıklar
Yediğim bunca kazıklar
Bunca acı yordu beni

İnsanların sırt dönmesi
Kadir kıymet bilmemesi
Sevgi ile sadakatı
Bilmeyenler yordu beni

Sizleri yiyen yalanlar
Zehrini kustu yılanlar
Gözlerini kapayanlar
Körlüğünüz yordu beni

Dudaklar bükülür oldu
Küçümseme moda oldu
İhanetle dönekliğin
Namertliğin yordu beni

Küfrettiğin kapıların
Önüne attığı kemik
Soluğunuz lağım kokar
Arsızlığın yordu beni

İki yüzlüler ordusu
Benden uzak olun yeter
Sırdaş hesaplı soysuzlar
Dost Şeref uyarır beni

18.07.2016
Dost Şeref