Bunaltı Şiiri - Safir Işık

kavrayamıyorum, asla anlayamayacağım şeyler bunlar
boynumdaki ipin ucu nerede?
büyümedim diyorum, tek tesellim bu.
darağacı yok, cellat yok;
öleceğimden eminim sadece.

kaç lanetli ölüm geçti bu uçurumdan?
önce umutsuzlar atladı sonra umutları...
beynime zorla çakılmış bir kaç ışıklı tabela;
karanlık kadar gerçek de yok.
yüzler, duygular, lanetler hep sahte.

en büyük düşmanın sensin diyorlar.
güçsüz kalbim dayanamaz ki buna...
acı çığlıklarımı-kimse rahatsız olmasın diye- yazdığım kağıtlar
elimde tutacaktım, kağıtlar yok.
onlar olmadan gidemem ki ölmeye...