Yüreğimde bir tomar dertler varken
Nefesim daralıp boğazım sıkılırken
Gözyaşlarım dinmeden sel gibi akarken
Canım çıkacak gibi bunalımdayım
Bir keskin acı ile ürperiyor tenim
Yanıyor alevler fışkırıyor kalbim
Solmuş kurumuş dallarım kırılmış
Hemen ölecek gibi bunalımdayım
Gözümde hiç bir hevesim kalmadı
Arzularım hiç yerini bulmadı
Ağzımın ne tadı ne tuzu kaldı
Canım çıkacak gibi bunalımdayım
Kayıt Tarihi : 13.6.2012 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
