Ben doğuştan asabiyim, ama bir mazeretim yok ona üzülüyorum..
Bir mutluluk oyunu içinde Sahte sahte gülümsüyorum..
Kaç kişi tanıyor beni gerçekten?
Ve kaç kişi algılayabiliyor sahteleştirildiğimi?
Mecbur bırakılıyorum yaşamaya,
Ve mecbur bırakılıyorum ağlamaya..
Sahte, herkes sahte etrafımda..
Bir sigara yakıyorum..
Derin bir nefes..
Haz, Mutluluk..
Sahi bana Tek mutluluk veren şeydi biliyor musun?
Sigaranın dumanıyla beraber beynimdeki düşünceler de yok oluyor..
Öyle sanıyordum..
Sadece sanıyordum..
Bunaldım..
Gamze GülKayıt Tarihi : 26.3.2012 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)