ben kendimi bende buldum
hiç olmadık yerlere savruldum
gözlerimi açtım kapadım durdum
ben kendimi bende buldum
donandım silahıma yalanı vurdum
söylemek zorunda olduğumu gerçeğe yordum
içimden çıkanı durdurmaya korktum
çünkü ben kendimi bende buldum
konuşmak isteyene sordum
istemediğimi susturdum
hayatı ben burada uydurdum
dedim ya
ben kendimi bende buldum
2011
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta