Bunaldım Şiiri - Veysel Soysal

Olur oldu, gece-gündüz gösteri
İnsanların haklarından bunaldım.
Bazıları geçiriyor histeri
Azınlığın köklerinden bunaldım.

Vazifesi yükü çekmek açların
Toprağına ümit dikmek açların
İhtiyacı yarım ekmek açların
Şu toplumun toklarından bunaldım.

Bir ara cazip geldi alavere
Girdi işin içine dalavere
Hizmete, işe vere, mala vere
Senedinden, çeklerinden bunaldım.

Sarmış bizi yasak ile korular
Sorunları kusup durur borular
Ömür boyu zor gelmedi sorular
Cevapların şıklarından bunaldım.

Her halde ki tunçtan imal sanıyor
Çift hörgüçlü hecin cemel sanıyor
Akrabalar beni hamal sanıyor
Yakınların yüklerinden bunaldım.

Sendikanın sattı bizi sarısı.
Yuha etti seçmenlerin yarısı
(G*te kıl oldu vardı, el karısı)
Partilerin aklarından bunaldım.

Büyüdükçe bitmez oldu isteği
Ayağıma vurdu demir kösteği
Hiç birinden göremedim desteği
Çocukların çoklarından bunaldım.

Ne olursa olsun bezin markası
İdrar ile ıslanıyor hırkası
Büyüdükçe kesilmiyor arkası
Torunların b*klarından bunaldım.

Yargı oldu, siyasete bir alet
Ziyalıya galip geldi cehalet
Evrak ile boğulur mu adalet
Fezlekenin eklerinden bunaldım.

Yanlış olsa, doğru olsa iğneler
Deniz Baykal çıkagelse iğneler
Orta yerde kimi bulsa iğneler
Kılıçtarın oklarından bunaldım.

Başımıza oldu milli bir tasa
Harap etti milleti kasa kasa
Ne bitmez sorunmuş şu anayasa
Yamasından löklerinden bunaldım.

Kulüpleri alır mafya babası
Federasyon nerde, yok mu çabası
Manipleler, şikelerse cabası
Şu futbolun liglerinden bunaldım.

Veysel Soysal insan kibar olmaz mı?
Sana da bir gazlı biber olmaz mı?
Bir kere de iyi haber olmaz mı?
Matbuatın şoklarından bunaldım.