Zamanlar bunaltıyor ruhumu
Darbelenen gönül dünyam
San ki yaşamaya küsmüş gibi
Çok ağır nefes almanın bedelleri
Çok dik basamakları hayat merdivenin
Çıkmakta zorlanıyor ayaklar dayanmak mucize
Sıkıntı yaratan dünyam da bunalmışım
Aldırmıyorum artık geceler gündüzler farkına
Koşarcasına hengame kovalamaca
Kalabalık ortam ama dünyam da yalnızım
Son basamaklar ufuklar kadar yüce san ki
Dost yüzler maskeleşmiş bana karşı
Gülmekten kaçınıyor yüzüm esir ufuklara
Konuşmaya çekinen dilimin kilidi pas tutmuş
Sahibini tanımaktan vaz geçmiş duygular
Söylenecek kelimeler çarmıha gerilmiş gibi
29.07.2013.Malkara
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 19.2.2014 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!