insanlar tapmış para ve silaha tanrı diye
kimsenin kimseden haberi yokmuş
israil denen gavur millet yakmış yıkmış
çocuklar ölmüş ocaklar yanmış buna ne çare
koyun isen çoban çoktur başında
kavala ne gerek öttüren çoktur başında
düşmüş baştakiler koltuk sevdasına
fakir ölmüş fakir bitmiş buna ne çare
garip ümit vurur durur sazına
kah oturur kah söyler tek başına
yürek yanmış ateş düşmüş ocaklara
hızır gelse lokman gelse buna ne çare
Kayıt Tarihi : 7.4.2009 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!