Buna Gücün Yetmez Şiiri - Nurcan Yıldırım

Gözlerin ayın hilali idi
Her bakışın yeni başlangıçları müjdeledi
Ve yeni umut tomurcukları atıldı yüreğime
Senin tarafından hiç esirgenmeden
Ve tomurcuklar yüreğimin en derinine
Kök saldı, zamanla filizlendi, gonca verdi
Yürekteki sevda çiçeği
Bizim sevda çiçeğimiz
Yaban gülü kadar ilkel
Papatya kadar temiz
Gül kadar asil
Kasımpatı kadar hüzünlü
Uyku çiçeği kadar mahzun
Kardelen kadar titrek
Kaktüs kadar dikenli
Orkide kadar sıcaktı
Ama sevdam çiçeğimdi
Bizimkisi,
Sen fideleri attın
Ben büyüttüm
Adı olmayan sevdamın çiçeği bu
Gözlerin dolan ayın gizeminde
Her bakışın hüznün habercisiydi
Bakışların ürkek, tedirgin
Gözlerin, gözüme deymedi bile
Gözlerinin hilalini çalmışlar
Yeni başlangıçlarını, ümitlerini almışlar
Ayrılık kurşununu sıktı güllerin yüreğine
Hemde sevda çiçeğimizin üstüne
Sen ne yaptın, bu yalan
Bir bir öldürebilirmisin
Sevda çiçeğini, beslediğim bütün duyguları
Gücün yeter mi, öldürebilirmisin beni
Unuttun koca adam, unuttun
İlk sevda çiçekleri, asla solmaz
Ve asla ölmez
Buna gücün yetmez
Unuttun koca adam, unuttun
Beni unuttun, dünleri unuttun
Yaşanmışlıkları da unuttun
Beni unutma dedim. Beni unuttun
Unuttun koca adam, unuttun
İlk sevda çiçekleri, asla solmaz
Ve asla ölmez
Buna gücün yetmez
Beni unuttuğunu haykırma
Biliyorum bunların hepsini

Rahat bırak beni çek git içimden
Sevda çiçeğimle bırak beni
Unuttun koca adam, unuttun
İlk sevda çiçekleri, asla solmaz
Ve asla ölmez
Buna gücün yetmez
Sana değmez
Unuttun koca adam, unuttun
İlk sevda çiçekleri, asla solmaz
Ve asla ölmez
Buna gücün yetmez