Göz yaşı ormanları
Bir vurgun keserdi onları
Ben uzanırdım uzaklara
Üç kuruşluk tuzaklara
Elini koyardı omzuma
Bir pişmanlık düşerdi benzime
Mertlik duygularıyla işin
Beni yağan karın bağrında düşün
Vur omuzu kara kışlara
Haykırıştaki yokuşlara
Vurki acılar dinsin
Seni bilsin
Çakalların arasından
9 körük ötügen yöresinden
Karanfiller kurumuş açar
Annesi çağırdıkça öteden
Çocuk öylece kaçar
Geç kaldıkça suçu büyüyecek
Ve hergün
Daha fazla içini yiyecek
Kurtuluş yok, eğil
Buluşma yerimiz rüyalar değil
Bir çift kısrak baharda
Yağız mı yağız
Biz göklerde buluşacağız
Buna alışacağız
Buna alışacağız
Kayıt Tarihi : 5.12.2005 20:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!