(Boğaziçi’ni Özleyenlere)
Aydınlığına kavuşunca bir bulut,
Beyazlaşır mı beyazlaşır;
Pamuk tarlasına bürünen gökyüzü,
Pembeden mora, mordan kızıllığa dönüşürken,
Boğaziçi’yle dolar kalbimdeki özlem pencereleri.
Sabahların pusla güzelliğini kucaklayan peri elleri
Sessizce ürperen akıntıları okşarken gülüşür…
Aydınlığını yitirince bir bulut,
Koyulaşır mı koyulaşır;
Üzünç havasına dürülen yeryüzü,
Eflâtundan maviye, maviden laciverde tırmanırken,
Boğaziçi’ni sarar düşlerimdeki balıkçı tekkneleri,
Akşamların gri serinliğini okşayan yeşil gözleri,
Gönlünce renklenen dalgaları kovalarken öpüşür.
Kayıt Tarihi : 21.5.2015 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)