Bu sabah yine uyandım ve baktım gökyüzüne,
O da benim gibi bulutlu ve dertli...
Ve düşündüm kendi kendime,
Acaba bizim üzerimizdeki bulutlar da bir gün gider mi?
Doğar mı güneş tekrar üzerimize,
Gökyüzü yeniden mavi olur mu acaba?
Biter mi bu mihnetler? Bilmem!
Lakin umudumu asla yitirmem!
Hiç olmazsa gözlerinde bulurum gökyüzünü,
Ve saçlarında güneşin sapsarı ışıklarını...
Gerçekleşir mi hayallerim? Bilmem!
Ancak senden asla asla vazgeçmem!
ENES CÖMERT
Kayıt Tarihi : 9.4.2010 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hallow Boy](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/09/bulutluyum-bu-aralar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!