Bulutlu Bahçem Şiiri - Afet Kırat

Dün bahçeme saldırdı acımasız bulutlar
Yatağında düş gören fidanları söktüler
Kızıl kanla sulayıp barut içen haydutlar
Tomurcukken çiçeğin yaprağını döktüler.
Nasıl huzur bulurum bahçem olmuş tarumar
Bu nasıl aymazlıktır sessiz kalmamı umar.

Eve ekmek taşırken kırarak fıskiyeyi
Goncaları açmadan dalında kuruttular
Koynunda büyüttüler gerekli tezkiyeyi (#)
Devleri unuttular karıncayı yuttular.
Boynunuzu bulutlar urganla sıkmaz mıyım?
Büküp toprağa gömüp üstüne çıkmaz mıyım?

Hainlikte sınır yok yıktılar bir duvarı
Bahçemi harap etti milyonlarca haşere
İdare ediyorduk yediler olan varı
Sebep sonuç ortada hepsi de dalavere.
Hesap defterinizi kor olup yakmaz mıyım?
Şekilsiz simanıza lav gibi akmaz mıyım?

Düzelir mi bu durum canlanır mı yeniden
Çabalarsak bir şevkle çapalarsak toprağı
Umut fidanlarını büyüterek aniden
Gözden akan can suyu yeşertir mi yaprağı?
Kader kahkaha atar kurarken bu hayali
Hak katına varır mı mazlumun arzuhali?

(# ) Tezkiye - aklama