Bulutlarla Yaşamak II

(Fırtına’nın Düşündürdüğü)

Bulutlarla dağıldı
Parça-parça;
Yağmurlar boşaldı
Dağlara-ovalara,
Dereler taştı
Irmaklara karıştı;
Denizler-göller
Çağıl-çağıl akan,
Suların özlemiyle kucaklaştı…

Gökyüzünde birden parlayan,
Geniş kavisli halkalarıyla
Gözlerimizi kamaştıran,
Yedi renkli gökkuşağı
Yağmurun kesildiğini,
Fırtananın dindiğini müjdeledi…
Yapraklarından arınan
Çıplak güz dallarını dolduran
Sevimli minik serçeler,
Cıvıltılarının en güzeliyle
Yaşantımızı yenilediler…

Bu derin büyülü tabloda
Neyi hatırlamak ve anmak?
Ya su olup gürül-gürül akmak;
Ya da sonbaharlarda
Rüzgârların uğultusu arasında
Bir kuru yaprakla buluşarak,
Kaldırımdan-kaldırıma sıçramak
Ve toprağa karışıp kaybolmak.