Küçükken hep bulutların üstünde zıplamak isterdim.
Rüzgâr saçımın arasında dolanırken,
Özgürlüğün o hiç bilmediğim kokusunun ciğerlerime doluşunu düşledim.
Her yarın olmayacakmış gibi zıpladığımda,
Pamuktan yastıkların çıplak ayaklarım altında belirişini izlemek,
Sanki seslerini unuttuklarımla bir gün daha geçirebilecekmiş gibi süzülmek isterdim.
Dünün oluşturduğu toprak prangalar kanatlarımı tutmuşken ne bugün ne de yarın koklayabilirim o tuhaf özgür bilinmezliği.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta