Küçükken hep bulutların üstünde zıplamak isterdim.
Rüzgâr saçımın arasında dolanırken,
Özgürlüğün o hiç bilmediğim kokusunun ciğerlerime doluşunu düşledim.
Her yarın olmayacakmış gibi zıpladığımda,
Pamuktan yastıkların çıplak ayaklarım altında belirişini izlemek,
Sanki seslerini unuttuklarımla bir gün daha geçirebilecekmiş gibi süzülmek isterdim.
Dünün oluşturduğu toprak prangalar kanatlarımı tutmuşken ne bugün ne de yarın koklayabilirim o tuhaf özgür bilinmezliği.
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!